♫♫♫♫♫♫♫♫♫
ကၽြန္ေတာ္တို႔မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္က လူသူရွင္းေသာ မကၠဆီကို ကမ္းေၿခတစ္ေနရာမွာ သူၾကံဳခဲ့ရ တဲ့ အၿဖစ္အပ်က္တစ္ခုကို ေၿပာၿပသည္။
ေန၀င္ဆည္းဆာအခ်ိန္ ကမ္းေၿခမွာသူတစ္ေယာက္တည္း ေလွ်ာက္သြားရင္းက ဟိုအေ၀းဆီမွာ လူတစ္ ေယာက္လွမ္းၿမင္ရသည္။ နည္းနည္းနီးလာေတာ့ ေဒသခံတစ္ေယာက္ၿဖစ္ေၾကာင္း သတိၿပဳမိသည္။ သည္လူက ကမ္းေၿခေသာင္စပ္မွာကုန္းကုန
ယ္ေရထဲလႊင့္ ပစ္သည္။ သည့္ေနာက္ အဲလိုပဲ နည္းနည္းသြားလိုက္ တစ္ခုခုေတြ႔လွ်င္ ေကာက္ယူလိုက္လႊင့္ပစ္လိုက္ လုပ္ေနသည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔မိတ္ေဆြ သူ႔အနားေရာက္သြားၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့ လွိုင္းႏွင့္ပါလာၿပီး သဲ ေသာင္ၿပင္ေပၚတင္က်န္ေနသည့္ ၾကယ္ငါးေတြကို ေရထဲၿပန္ပစ္ထည့္ေပးေနၿခင္း ၿဖစ္ေၾကာင္း သိလိုက္ရ သည္။
သည္လူဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ လုပ္ေနသလဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိတ္ေဆြ စဥ္းစားမရၿဖစ္သြားသည္။ သို႔ႏွင့္ သူကို ႏွုတ္ဆက္ၿပီး တည့္တည့္ပဲေမးၾကည့္သည္။ "မသိလို႔ေမးပါရေစဗ်ာ၊ မိတ္ေဆြ ဘာလုပ္ေနတာပါလိမ့္"
"ၾကယ္ငါးေတြ သမုဒၵရာထဲၿပန္ပို႔ေပးေနတာေလ ၊ ခင္ဗ်ား ၿမင္တဲ့အတိုင္းပဲ၊ အခု ဒီေရက်ခ်ိန္ ေသာင္ၿပင္ ေပၚမွာတင္က်န္ခဲ့တဲ့ေကာင္ေတ ြဟာ ေရတက္တဲ့အခ်ိန္ေရာက္ေအာင္ အၾကာၾကီးေစာင့္ရမွာ၊ ဒါေပမဲ့ အဲဒီေလာက္ ၾကာရင္ ေအာက္ဆီဂ်င္ၿပတ္ၿပီး ေသမွာပဲ"
"ဟုတ္ကဲ့၊ အဲဒါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လဲ သေဘာေပါက္ပါတယ္" ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိတ္ေဆြကဆိုသည္။ "ဒါေပမဲ့ ဒီကမ္းေၿခတစ္ေလွ်ာက္မွာ ၾကယ္ငါးေတြေထာင္ခ်ီၿပီး ရွိေနမွာေပါ့ဗ်ာ၊ အဲဒီေကာင္ေတြအကုန္လံုး ခင္ဗ်ား ဘယ္လိုလိုက္ေကာက္မလဲ၊ တစ္ေယာက္တည္း မႏိုင္ႏိုင္ဘူးေလဗ်ာ၊ ၿပီးေတာ့ စဥ္းစားၾကည့္၊ ဒီကမ္းရိုးတန္း တစ္ေလွ်ာက္လံုးဆိုရင္ ခုလို သဲေသာင္ၿပင္ေပါင္း ရာခ်ီရွိေနမွာေပါ့၊ ဒီေသာင္စပ္တိုင္းမွာရွိေပမဲ ့ ၾကယ္ငါးေတြ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ၊ သူ႔သဘာ၀နဲ႔သူၿဖစ္ေနတာ ခင္ဗ်ားတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ဘာေတြထူးထူးၿခားၿခား ေၿပာင္း လဲသြားႏိုင္မလဲ"
ေဒသခံပုဂၢိဳလ္ကၿပံဳးသည္။ ေနာက္ထပ္ၾကယ္ငါးတစ္ေကာင္ ေကာက္တယ္။ ထို႔ေနာက္ "တၿခားေကာင္ ေတြအတြက္မထူးၿခားေပမယ့္ ေဟာဒီ ၾကယ္ငါးတစ္ေကာင္အတြက္ေတာ့ ထူးၿခားသြားတာေပါ့ဗ်ာ" ဟုဆိုကာ ပင္လယ္ေရထဲ လွမ္းၿပစ္လိုက္ေလသည္။
[မူရင္း။ ။ Jack Canfield ႏွင့္ Mark V.Hansen တို႔၏ One At A Time]
ကၽြန္ေတာ္တို႔မိတ္ေဆြ သူ႔အနားေရာက္သြားၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့ လွိုင္းႏွင့္ပါလာၿပီး သဲ ေသာင္ၿပင္ေပၚတင္က်န္ေနသည့္ ၾကယ္ငါးေတြကို ေရထဲၿပန္ပစ္ထည့္ေပးေနၿခင္း ၿဖစ္ေၾကာင္း သိလိုက္ရ သည္။
သည္လူဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ လုပ္ေနသလဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိတ္ေဆြ စဥ္းစားမရၿဖစ္သြားသည္။ သို႔ႏွင့္ သူကို ႏွုတ္ဆက္ၿပီး တည့္တည့္ပဲေမးၾကည့္သည္။ "မသိလို႔ေမးပါရေစဗ်ာ၊ မိတ္ေဆြ ဘာလုပ္ေနတာပါလိမ့္"
"ၾကယ္ငါးေတြ သမုဒၵရာထဲၿပန္ပို႔ေပးေနတာေလ
"ဟုတ္ကဲ့၊ အဲဒါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လဲ သေဘာေပါက္ပါတယ္" ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိတ္ေဆြကဆိုသည္။ "ဒါေပမဲ့ ဒီကမ္းေၿခတစ္ေလွ်ာက္မွာ ၾကယ္ငါးေတြေထာင္ခ်ီၿပီး ရွိေနမွာေပါ့ဗ်ာ၊ အဲဒီေကာင္ေတြအကုန္လံုး ခင္ဗ်ား ဘယ္လိုလိုက္ေကာက္မလဲ၊ တစ္ေယာက္တည္း မႏိုင္ႏိုင္ဘူးေလဗ်ာ၊ ၿပီးေတာ့ စဥ္းစားၾကည့္၊ ဒီကမ္းရိုးတန္း တစ္ေလွ်ာက္လံုးဆိုရင္ ခုလို သဲေသာင္ၿပင္ေပါင္း ရာခ်ီရွိေနမွာေပါ့၊ ဒီေသာင္စပ္တိုင္းမွာရွိေပမဲ
ေဒသခံပုဂၢိဳလ္ကၿပံဳးသည္။ ေနာက္ထပ္ၾကယ္ငါးတစ္ေကာင္ ေကာက္တယ္။ ထို႔ေနာက္ "တၿခားေကာင္ ေတြအတြက္မထူးၿခားေပမယ့္ ေဟာဒီ ၾကယ္ငါးတစ္ေကာင္အတြက္ေတာ့ ထူးၿခားသြားတာေပါ့ဗ်ာ" ဟုဆိုကာ ပင္လယ္ေရထဲ လွမ္းၿပစ္လိုက္ေလသည္။
[မူရင္း။ ။ Jack Canfield ႏွင့္ Mark V.Hansen တို႔၏ One At A Time]
အိမ္ေျမွာင္ေလး တစ္ေကာင္ေတာင္မွ လုပ္ႏိုင္ရင္ ဒို႔ေတြ ဘာျဖစ္လို႔ မလုပ္ႏိုင္ရမွာလဲ"
☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼
ဒီပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဂ်ပန္မွာ အမွန္တကယ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးတစ္ခုပါ။
ဂ်ပန္မွာရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးစာ အိမ္အေဟာင္းကို ျပဳျပင္ဖုိ႔ နံရံကို ခ်ိဳးဖ်က္ခဲ့တယ္။ ဂ်ပန္အိမ္ေတြမွာ သစ္သားနံရံေတြၾကား အေခါင္းေပါက္ေနရာလပ္တစ္ခုရွ
သူဟာနံရံကိုျဖိဳခ်တဲ့အခါ ညပ္ေနတဲ့ အိမ္ေျမွာင္တစ္ေကာင္ကို ျမင္ခဲ့တယ္။
အျပင္က သံတစ္ေခ်ာင္းက အဲဒီအိမ္ေျမွာင္ရဲ့ ေျခတစ္ဖက္ကုိ ေဖာက္ရိုက္ထားတာ
သူေတြ႔ခဲ့တယ္။ သူဟာ အိမ္ေျမွာင္ေလးအေပၚသနားစိတ္ ၀င္ခဲ့တယ္ ။ တစ္ခ်ိန္ထဲမွာလည္း ဒီလိုျဖစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကို သိခ်င္လို႔ သံေခ်ာင္းေလးကိုစစ္ေဆးလိုက္ တဲ့အခါ သံေခ်ာင္းေလးရဲ့သက္တမ္းဟာ ပထမဆံုး အိမ္ေဆာက္တဲ့ အခ်ိန္နဲ႔တြက္ၾကည့္ရင္ (၂ ) ႏွစ္ေလာက္ရွိေနတာကို ေတြ႔ရွိခဲ့ရတယ္။
ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ......။
အိမ္ေျမွာင္ေလးဟာ တစ္ေနရာထဲမွာပဲ ( ၂ ) ႏွစ္ၾကာ အသက္ရွင္ခဲ့တယ္။ ေမွာင္ၿပီး ခြဲကန္႔ထားတဲ့နံရံမွာ ( ၂ ) ႏွစ္ၾကာမေရြ႕လ်ားဘဲ ရွိေနတဲ့အတြက္ သူဟာ စိတ္ထဲမွာ မျဖစ္ႏိုင္သလို ခံစားရၿပီး အံ့ၾသသင့္မႈေတြနဲ႔ တုန္လႈပ္သြားခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေျခေထာက္မွာ သံရိုက္ခံရလို႔ ေျခလွမ္းတစ္လွမ္းမွ မေရြ႕လ်ားဘဲ ( ၂ ) ႏွစ္ၾကာ အသက္ရွင္ေနတဲ့ ဒီအိမ္ေျမွာင္ကို သူအရမ္းအရမ္းအံ့ၾသမိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔အလုပ္ကိုရပ္ၿပီး အိမ္ေျမွာင္ကေလး ဘာေတြလုပ္ၿပီး ဘယ္လိုစားခဲ့လဲဆုိတာ့ ေလ့လာၾကည့္ခဲ့တယ္။
ဒီလိုနဲ႔ သူ႔စိတ္ထဲျဖစ္ေနတဲ့ ခံစားခ်က္အတြက္ အေျဖေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
အဲဒါေတာ့ အျခား အိမ္ေျမွာင္ေလးတစ္ေကာင္က အစာေတြကို ပါးစပ္ထဲမွာ ထည့္ၿပီး
ဒုကိၡတအိမ္ေျမွာင္ေလးကို လာေကၽြးေနလို႔ပါပဲ။ အဲဒီျမင္ကြင္းကို
သူျမင္ရတဲ့အခါ အသက္ရွဴမွားေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ၿပီး အ၇မ္းခံစားခဲ့ရတယ္။
( ၂ ) ႏွစ္ၾကာ မေမာမပန္း ၊ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မစြန္႔ဘဲ အေဖာ္ အိမ္ေျမွာင္ေလးကို ျပဳစုခဲ့တဲ့ အိမ္ေျမွာင္ေလးကို စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ မင္းလည္း မင္းရဲ့အေဖာ္ ( သူငယ္ခ်င္း ၊ မိဘ ၊ ေမာင္ႏွမ ၊ ေဆြမ်ိဳး ၊ အတူလက္တြဲလုပ္ေဆာင္ရတဲ့သူ ) ေတြအေပၚမွာ အိမ္ေျမွာင္ေလးလို ျပဳစုေပးမွာလား......။
အထူးသျဖင့္ ( ၉ ) လတုိင္တုိင္ၾကီးမားတဲ့ ၀န္ထုပ္ကို လြယ္ၿပီး မင္းကိုလူျဖစ္ေအာင္ ဒီေလာကထဲယူေဆာင္ေပးခဲ့တဲ့ မင္းရဲ့အေမကုိ ဒီလိုျပဳစုေပးမွာလား....... .......။
ေသးငယ္တဲ့တိရစာၦန္ေလးေတာင္မ ွ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ အေဖာ္ကုိ ဒီလိုျပဳစုတတ္ရင္.....အရမ္း ထက္ျမက္ ကၽြမ္းက်င္ၿပီး ပါရမီေတြထူးတဲ့ လူသားေတြအေနနဲ႔ ဘာျဖစ္လို႔ မလုပ္ႏိုင္ရမွာလဲ.......... ။
ေက်းဇူးျပဳၿပီး မင္းခ်စ္ရတဲ့သူေတြကို ဘယ္ေတာ့မွ စြန္႔ပစ္မထားပါနဲ႔။ မင္းရဲ့အကူအညီကို အမွန္တကယ္လိုလားေနတဲ့သူကို ....အလုပ္မ်ားတယ္.....လို႔မ ေျပာပါနဲ႔။
ႏွလံုးသားကို အသံုးျပဳၿပီး အသက္ရွင္ပါ။ ဦးေႏွာက္ကို အသံုးျပဳၿပီး အသက္ဆက္ပါ။ ဒါဆိုရင္ မင္းရဲ့ဘ၀ဟာ ေကာင္းကင္သုခ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။
ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ......။
အိမ္ေျမွာင္ေလးဟာ တစ္ေနရာထဲမွာပဲ ( ၂ ) ႏွစ္ၾကာ အသက္ရွင္ခဲ့တယ္။ ေမွာင္ၿပီး ခြဲကန္႔ထားတဲ့နံရံမွာ ( ၂ ) ႏွစ္ၾကာမေရြ႕လ်ားဘဲ ရွိေနတဲ့အတြက္ သူဟာ စိတ္ထဲမွာ မျဖစ္ႏိုင္သလို ခံစားရၿပီး အံ့ၾသသင့္မႈေတြနဲ႔ တုန္လႈပ္သြားခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေျခေထာက္မွာ သံရိုက္ခံရလို႔ ေျခလွမ္းတစ္လွမ္းမွ မေရြ႕လ်ားဘဲ ( ၂ ) ႏွစ္ၾကာ အသက္ရွင္ေနတဲ့ ဒီအိမ္ေျမွာင္ကို သူအရမ္းအရမ္းအံ့ၾသမိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔အလုပ္ကိုရပ္ၿပီး အိမ္ေျမွာင္ကေလး ဘာေတြလုပ္ၿပီး ဘယ္လိုစားခဲ့လဲဆုိတာ့ ေလ့လာၾကည့္ခဲ့တယ္။
ဒီလိုနဲ႔ သူ႔စိတ္ထဲျဖစ္ေနတဲ့ ခံစားခ်က္အတြက္ အေျဖေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
( ၂ ) ႏွစ္ၾကာ မေမာမပန္း ၊ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မစြန္႔ဘဲ အေဖာ္ အိမ္ေျမွာင္ေလးကို ျပဳစုခဲ့တဲ့ အိမ္ေျမွာင္ေလးကို စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ မင္းလည္း မင္းရဲ့အေဖာ္ ( သူငယ္ခ်င္း ၊ မိဘ ၊ ေမာင္ႏွမ ၊ ေဆြမ်ိဳး ၊ အတူလက္တြဲလုပ္ေဆာင္ရတဲ့သူ ) ေတြအေပၚမွာ အိမ္ေျမွာင္ေလးလို ျပဳစုေပးမွာလား......။
အထူးသျဖင့္ ( ၉ ) လတုိင္တုိင္ၾကီးမားတဲ့ ၀န္ထုပ္ကို လြယ္ၿပီး မင္းကိုလူျဖစ္ေအာင္ ဒီေလာကထဲယူေဆာင္ေပးခဲ့တဲ့ မင္းရဲ့အေမကုိ ဒီလိုျပဳစုေပးမွာလား.......
ေသးငယ္တဲ့တိရစာၦန္ေလးေတာင္မ
ေက်းဇူးျပဳၿပီး မင္းခ်စ္ရတဲ့သူေတြကို ဘယ္ေတာ့မွ စြန္႔ပစ္မထားပါနဲ႔။ မင္းရဲ့အကူအညီကို အမွန္တကယ္လိုလားေနတဲ့သူကို ....အလုပ္မ်ားတယ္.....လို႔မ
ႏွလံုးသားကို အသံုးျပဳၿပီး အသက္ရွင္ပါ။ ဦးေႏွာက္ကို အသံုးျပဳၿပီး အသက္ဆက္ပါ။ ဒါဆိုရင္ မင္းရဲ့ဘ၀ဟာ ေကာင္းကင္သုခ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။
facebook မွကူးယူေဖာ္ျပသည္။
No comments:
Post a Comment